اگر فضیلت دانشمندان کشف و تدوین قانونمندی های جهان
محیط بر انسان و جوامع انسانی ست، منزلت و وظیفه ی مهندسان، به کارگرفتن این قانونمندی
ها برای تغییر و بهبود شرایط زیست و کار انسان ها و تلاش مستمر برای حل مشکلات
جوامع انسانی می باشد واین تلاش است که حرکت جوامع انسانی را به سوی تعالی میسرمی
سازد . با عنایت به این وظیفه ی سنگین، حال که این حرفه ی انسان محور را برگزیده
ام، در مقام یک مهندس، آگاهانه سوگند یاد می
کنم که در هر قدم و اقدام:
زمین را که زادگاه و گورگاه انسان ها و ولی نعمت آن هاست، فراموش نکرده و کاری
انجام ندهم که ذره ای از امکانات آن بیهوده مصرف شود و خدشه ای به محیط زیست وارد
آید.
میهنم، ایران را، لحظه ای از خاطر دور نداشته و حراست از فرهنگ، منابع مادی و
معنوی آن و کوشش برای تامین آبادانی، توسعه ی پایدار و سرافرازی آن را در همه ی
عرصه سرلوحه ی کار خود قرار دهم.
شهروندان خود را، دلیل وجود خویش و حرفه ی خویش دانسته، خود را کارگزار امین و
مورد اعتماد آن ها تلقی کرده و از منافع آنان چون مردمک چشم مراقبت کنم و در هیچ
شرایطی از موازین شرف، منزلت انسانی و اخلاق حرفه ای عدول ننمایم و منافع جمع را
بر منافع فردی خود مقدم بدارم.
برای این که با وجدانی آگاه قادر به انجام این وظایف باشم ، لحظه ای از آموختن و
آموزش دادن فروگذار نکنم.
باشد که با پایمردی و پایبندی به سوگند خویش بتوانم به عنوان حرفه مندی وظیفه شناس
احساس غرور کنم!